Het doek, het land- en zeeschap schilderen zichzelf niet, maar doordat ze onderworpen zijn aan de natuurwetten zijn ze manipuleerbaar. Ook de kunstenaar schildert niet in eigenlijke zin. Hij is degene, die de wetten kent en hun werking in de praktijk navolgt en toepast. Hij reguleert, bepaalt omstandigheden, controleert, manipuleert, corrigeert. – Wouter Kotte
Op zondag 25 januari blikken we met Koos Jansen, de zoon van Han Jansen, terug op het werk van zijn vader. Hij neemt ons kort mee in het oeuvre: van de zeefdrukken waarmee zijn vader de titel ‘koeienschilder’ kreeg tot de pointillistische landschappen in olieverf. We zien Han Jansen als een veelzijdig kunstenaar die in zijn werk de grenzen van het canvas en de verf opzocht.
Na het uitstrooien van verfpoeder in een riviertje tijdens zijn reis door Australië, breekt er een nieuwe periode aan in het werk van Han Jansen. Op het land achter zijn woonhuis bij het Paterswoldsemeer begint hij verder te experimenteren met pigmenten in het landschap. Van het kleuren van planten, stukken grond en water — Jansen ziet het landschap als een oneindig canvas. Hij trekt dit verder door in zijn ‘Waddenprojecten’, waarvan de dia’s momenteel te zien zijn in de tentoonstelling De Kleuren van het Wad.
We kijken met Koos terug op het werk van zijn vader aan de hand van foto’s, video’s en verhalen. De focus ligt hierbij op de Moeras- en Waddenprojecten.
Bezoek aan de tentoonstelling is bij je ticket voor het evenement inbegrepen. Je kan dus voorafgaand of naderhand de tentoonstelling bekijken.
Ticketverkoop volgt binnenkort!